Ginger

Mijn Ginny…. mijn beste vriendin waar niemand iets mee kon, behalve ik. Ik mocht in haar wereldje en we konden samen ’s nachts heerlijk op pad om te struinen over parkeerplaatsen en langs straten.

Dit is het verhaal van Ginger, het getraumatiseerde hondje van zo’n ‘klikstichting’

De opvang in Roemenië vertelt:
“Ginger zwierf op straat, ergens in een klein dorpje vlakbij Sibiu (Transsylvanie). Ze werd goed gevoerd door een vrouw daar. De vrouw smeekte ons om haar mee te nemen.
Ginger heeft keurig en stil 4 uur achterin de auto gezeten. Ze is een wollig en mollig hondje met een schattig koppie.
Ze is wat pittiger dan ze eruit ziet! Maar als je bedenkt dat ze vandaag al met de jeep mee naar het bos is geweest, keurig meeloopt, lief is met Frizzle en Sizzle en alleen maar aan de katten snuffelt, doet ze het erg goed. Ze ziet er kerngezond uit.”
Ginger is 15-07-2011 in Nederland aangekomen. Haar geboortedatum is vermoedelijk 27 maart 2011. De datum waarop ze gechipt is, is 20 april 2011.

23 mei 2012

De muilkorf lag, naast de sliplijn, klaar op tafel…. Want ze zou dominant zijn, happen en blaffen.

En toen was ze daar: een heel rustig, onderdanig meisje. Wat een andere hond dan waarover werd verteld, hebben wij in huis gekregen.

Ze is afgeleverd zonder bench (hadden ze niet aan gedacht), zonder bed (dit was vies), zonder voerbak (niets over gezegd) en met een kleine hoeveelheid voer in een plastic zakje (een verpakking is handig om te weten welk merk ze kreeg i.v.m. samenstelling en een hoeveelheid genoeg voor twee weken is nodig om haar geleidelijk om te zetten naar ander voer). De man had echt wel een band met haar en was zeer verdrietig, de dame kwam hard en onverschillig over en had gewoon een hekel aan de hond (hier was ze ook heel duidelijk over), zij was het meest samen met Ginger. Dit zie je ook terug in het gedrag. Menselijke uitingen van genegenheid of enthousiasme bekijkt ze eerst wantrouwend, maar ze komt er al snel achter dat kroelen en gek doen best leuk is. Aangezien wij veel kroelen en veel gek doen, komt het wel goed daarmee!

Ik heb werkelijk, en ik ben zeer kritisch op hondengedrag, nog geen negatief gedrag kunnen vinden. Ze is wel wat onzeker, wat resulteert in het optrekken van haar bovenlip. Een gerichte beet komt hier echter niet uit voort. Het is slechts een uiting van onzekerheid die ze zich heeft aangeleerd omdat mensen dan uit haar buurt blijven omdat het er gevaarlijk uitziet. Ditzelfde optrekken van haar bovenlip doet ze echter ook wanneer ik ’s ochtends naar beneden kom, dan gaat het gepaard met een enthousiast kwispelende staart en is het een grote glimlach die je van haar krijgt.

Wanneer ze wel hapt is het, waarschijnlijk, uit schrik. Ze heeft nl. genipt naar mijn zoon, maar hij kwam op dat moment op zijn nieuwe skippybal door de gang zetten… ik was er zelf niet bij maar ik kan me voorstellen dat een onzekere hond die vanuit een kinderloze situatie in een gezin met jonge kinderen wordt geplaatst, deze reactie uit schrik kan geven. Ik zou ook, ondanks dat er daarna soortgelijke situaties zijn geweest (een bal die over haar heen vloog, een peuter die over haar heen stapt en een dreumes van een jaar die haar even opzij duwt) waar ze totaal niet negatief op reageerde, willen adviseren om haar te plaatsen bij een gezin met kinderen vanaf een jaar of acht.

Ze heeft de neiging tot het claimen van speeltjes en botten, ook dan trekt ze haar lip op en geeft wat gegrom. Ook hier gaat het naar mijn mening om aangeleerd gedrag, want het bot en speeltje kun je met de hand gewoon weghalen zonder een beet te hebben opgelopen. Natuurlijk corrigeer ik dit gedrag wel. Bij mijn honden heeft ze hiermee wel resultaat natuurlijk, die gaan niet tegen gegrom in.

Wat ik had verwacht na het claimgedrag, was voernijd, maar tijdens het eten kun je naast haar gaan zitten en haar bak weghalen. Geen probleem dus.

Ze leert ontzettend snel, na een keer of twee weet ze hoe ze iets wel of niet mag doen. Ook laat ze zich door mijn andere honden corrigeren zonder daar negatief gedrag tegenover te stellen.

Waken doet ze inderdaad, ze geeft keurig een of twee blafjes als ze vindt dat dat nodig is. Gaat ze langer door, is ze zeer makkelijk te corrigeren. Overmatig blaffen doet ze zeker niet.

Ook het jagen achter onze konijnen aan, die los lopen in de tuin, is er heel snel uit. Al wil ze nog wel eens ‘vergeten’ dat het niet mag, als ik me heb omgedraaid… Jachtinstinct zit er sowieso wel in. Ze vangt vliegen en reageert op vogels. Maar jagen achter hardlopers, fietsers enz. doet ze niet.

Tijdens het uitlaten is ze nieuwsgierig naar mensen en honden. Oortjes naar voren en een rustige kwispel. Geen geblaf of gespring. Voorafgaand aan het uitlaten pak ik mijn rinkelende sleutels, ze maakt zich dan heel snel uit de voeten, en wil haar halsband omdoen, waarbij ze alle mogelijke moeite doet om dit niet toe te laten (van weglopen tot ontwijken tot in elkaar duiken). Onnodig te zeggen dat ze hier waarschijnlijk geen positieve ervaringen mee heeft….

De man vertelde hoe hij haar uitliet: hij lette goed op en als hij een hond zag komen, wikkelde hij de riem stevig om zijn hand en hield haar strak.

Uiteindelijk is het bijna ongelofelijk dat een hondje na zo’n puberteit nog altijd zeer vriendelijk en sociaal is, maar natuurlijk wel onzeker.

Echt angstig is ze voor de langskomende treinen als ik langs de dijk richting het spoor loop. Ook in goed tempo naast de fiets met de andere honden, reageert ze hier nog sterk op. Ik wil er natuurlijk voor zorgen dat deze angst zo snel mogelijk weg is.

Het fietsen ben ik op dag twee al mee begonnen. Ze had, dit bevestigde de man ook, nog nooit naast een fiets gelopen. Aangezien ze echt behoorlijk te dik is, ik schat een kilo of zeven, wil ik haar flink laten bewegen. De beweging die ze kende was vier/vijf keer per dag 10-15 minuten. Ik vind dit persoonlijk veel te weinig en zij blijkbaar ook, want ze loopt prima al vindt ze galopperen doodeng en dit weigert ze dan ook.

Ik zal mijn uiterste best doen om haar meer zelfvertrouwen te geven en de angsten die er zijn er uit te halen. Mocht er toch negatief gedrag naar boven komen, dan zal ik dit laten weten. Ze heeft op dit moment nog te weinig contact gehad met honden van verschillende rassen en leeftijden, dus daar kan ik nog te weinig over zeggen. Als jullie ermee akkoord gaan wil ik voorstellen om haar maximaal vier maanden hier te houden. Dan moet ze wel gestabiliseerd zijn, lijkt me.

Het lijkt mij verstandig om ondertussen een wat positiever stuk op de site te zetten, maar dit is aan jullie. Ik zou het op prijs stellen als er over haar eerste jaar niets wordt vermeld, zodat ze in haar nieuwe gezin echt een eerlijke nieuwe start krijgt.

De herplaatsomschrijving op de site werd dus:
Ginger heeft een mooie vacht in een prachtige donkeroranje kleur (vandaar ook de naam Ginger, die gember betekent). Ze heeft vriendelijke bruine ogen en oortjes die net niet rechtop staan.

Dit meisje is pienter en nieuwsgierig. Ze leert snel en graag. Ze laat zich goed corrigeren, ook door de andere honden van het gastgezin waar ze verblijft. Ze is een lief en rustig hondje, maar ze is nog wel wat onzeker. Door die onzekerheid trekt ze soms haar bovenlip op, maar hier zit verder geen agressie achter. Ginger kan je net zo goed met diezelfde opgetrokken bovenlip blij kwispelend begroeten en dan is het gewoon een brede glimlach.

In het opvanggezin wordt hard gewerkt mooie Ginger meer zelfvertrouwen te geven. Dit doen ze door met haar te trainen, maar ook door haar ruim liefde te geven. Kroelen en spelen doen Ginger erg veel goed. Helaas heeft Ginger door omstandigheden van dat alles tekort gekregen.

Ginger heeft moeite met het delen van speeltjes en kluiven, daar wordt in het opvanggezin aan gewerkt. Ze heeft geen baknijd, haar voerbak kan gemakkelijk worden weggehaald. Ginger heeft wat jachtinstinct naar vliegen, katten en vogels, maar de konijnen in de tuin van het gastgezin laat ze na een aantal correcties keurig met rust. Fietsers, scooters en joggers doen haar niets en kunnen gewoon voorbij komen.

Tijdens het uitlaten is Ginger niet bang voor mensen en andere honden. Ze gaat ze kwispelend en met de oortjes naar voren tegemoet. Ze is wel bang voor het geluid van voorbij komende treinen, maar daar zal ze in de komende tijd aan gewend worden. Lopen naast de fiets had ze nog nooit gedaan, maar dit wordt door het opvanggezin geoefend, ook omdat Ginger wat kilootjes teveel weegt. Zo kan ze haar energie kwijt én haar slanke lijntje terugkrijgen.

Doordat Ginger van kleinsaf niet gewend is aan drukte, onverwachte dingen en harde geluiden, kan dit door haar onzekerheid een schrikreactie oproepen. Daarom wordt Ginger op dit moment bij voorkeur alleen geplaatst bij kinderen vanaf 8 jaar, ook al is ze heel vriendelijk naar jongere kinderen en vindt ze die erg leuk.

Ginger is een lieve vriendelijke hond die zich best wil aanpassen en leren. We hopen dat er baasjes komen die haar kunnen geven wat ze zo verdient: een vrolijk leven vol zelfvertrouwen.

20 augustus 2012

Hier weer een update over het kleine werkhondje Ginger, want een werkhond dat is ze!

Voor wie op zoek is naar een hond die:

• razendsnel een behendigheidsparcours zal kunnen lopen,
• ontzettend leergierig is en graag wil werken voor wat lekkers,
• graag lange wandelingen maakt,
• netjes meeloopt naast de fiets,
• erg houdt van knuffelen en gekamd worden,
• goed ballen kan vangen en apporteren,
• een perfect maatje heeft, niet te groot en niet te klein,

heeft aan Ginger een vriendin voor het leven.

Er zijn in korte tijd heel veel positieve dingen bereikt:

• Het maken van onverwachte bewegingen brengt geen angstreactie meer teweeg
• Stoeien met haar kan zonder dat het menens wordt
• Kalm wachten op haar bed of in de gang totdat ze mag komen eten
• Tijdens los wandelen positief gedrag naar andere honden vertonen
• Rustig naast lopen zonder te trekken tijdens een wandeling of naast de fiets
• Geen storend gedrag naar andere dieren zoals hamsters, cavia’s, konijnen en katten
• Overmatig blaffen bij de deurbel of kloppen doet ze niet meer, het blijft bij één blafje als aankondiging

Waar nog aan gewerkt kan worden:

• Vreemde mensen in huis vindt ze nog steeds niks, al brommend rondlopend blijft ze dan nog lang haar ongenoegen kenbaar maken. Wordt ze op haar bed in een hoekje van de kamer gelegd, dan gaat dit sneller over en komt ze na een tijdje uit zichzelf naar de mensen toe.
• Ze ligt graag in de voortuin en blaft daar flink naar passanten. Ze heeft inmiddels door dat dit niet de bedoeling is, maar heeft moeite met het bedwingen van dit instinct tot beschermen.
• Vlak langs haar lopen kan haar nog steeds een angstgil ontlokken. Dit is een kwestie van vertrouwen opbouwen.
• Het willen corrigeren van instabiel gedrag van een andere hond door hiernaar uit te vallen. Dit is natuurlijk absoluut ongewenst, zeker aangezien zij zelf ook nog niet de meest stabiele hond is, maar bij dit gedrag gaat het erom dat de handler zeer consequent en op tijd corrigeert. Ze accepteert nl. leiderschap ontzettend goed zodra het op de goede manier wordt gegeven.
• Tijdens het lopen naast de fiets uitvallen naar passerende honden. Ook hier geldt dat er op tijd moet worden gecorrigeerd zodat ze weet dat ze dit niet hoeft te doen.
• Ze moet nog meer wennen aan grotere dieren zoals paarden, schapen, geiten enz. Ze heeft al heel veel contact met deze dieren gehad, maar blijft het wel indrukwekkend vinden. Overigens zonder te happen of blaffen, kan ze inmiddels heel voorzichtig rustig neus aan neus snuffelen.
• Ze heeft gezwommen, maar niet van harte. Dit is een kwestie van wennen en vertrouwen.

Ze heeft haar slanke lijntje terug (al heeft ze sterke aanleg voor overgewicht), ze is mee geweest op vakantie, heeft thuis drukke verjaardagen meegemaakt, heeft keurig liggen wachten op een midgetgolfbaan, gedraagt zich perfect in een speeltuin, springt op commando in en uit de auto, laat de loslopende konijnen in de tuin keurig met rust en komt heel graag bij je zitten met haar hoofd op je schoot voor een kroel.

Ze heeft absoluut behoefte aan een maatje waar ze heerlijk mee kan ravotten. Het liefst een sociaal hondje dat niet te druk is, want Ginger lijkt wel druk en wil graag dingen ondernemen, maar van zichzelf is ze eigenlijk heel kalm zodra zij vertrouwen heeft in haar omgeving.

23 februari 2013

Met Ginger gaat het langzaam maar gestaag beter. Eigenlijk is ‘één-vrouwshond op zoek naar rust en liefde’ de beste omschrijving.

Vrouwen kan ze nl. beter hebben dan mannen. En waar ik dacht dat mijn zoon van 10 een goede handler voor haar zou zijn (bij evenementen en activiteiten), blijkt dit niet de goede match te zijn maar blijken mijn dochter van 8 en Ginger een match made in heaven (en dan heeft mijn dochter dus helemaal nooit iets met honden gehad!). Mijn zoon is druk en actief en ik dacht dat Ginger dat ook was, maar ze wil rust en stabiliteit en dat is mijn dochter ten voeten uit.

Ze is lief, ze is rustig, ze is sociaal en heel netjes. Ze wordt graag gekroeld, ze wacht kalm op aandacht of op het omdoen van haar riem, ze wacht keurig totdat ze mag gaan eten, ze wacht inmiddels netjes bij elke stoep, trekt niet aan de riem, loopt keurig naast een kinderwagen, gedraagt zich ook in een winkel inmiddels goed, jaagt wel achter katten op straat maar niet achter konijnen in de tuin aan, tja… en zo duurt de lofzang nog wel even voort.

Maar er zijn nog steeds wat minpuntjes (de gezinsdetails hoeven van mij niet op de site maar zijn even ter info voor jullie):

Het grootste minpunt is de ‘onrust’ in mijn gezin. Ik heb een man en vier kinderen. Ze is heel erg gek op mijn man, maar schiet soms nog steeds in paniek als hij gehaast langs loopt. Dat veroorzaakt irritatie bij mijn man waardoor Ginger niet meer op haar gemak is. Mijn zoon van tien is gek op haar, maar hij is onrustig van karakter. Ook neemt hij vaak vriendjes mee en dat is iets wat Ginger niet kan hebben. Vreemde mensen in huis betekent paniek. Het valt mij van mezelf tegen dat ik dit er niet uit krijg. Dit komt voornamelijk door een tekort aan mensen met veel geduld die willen meewerken aan haar verbetering. Als ze iets in de voortuin hoort slaat ze aan, komt het door de voordeur dan schiet ze naar haar bed in de woonkamer en gaat daar oorverdovend zitten blaffen. Als ze de kans krijgt loopt ze grommend rondjes om de bezoeker. Als ik naar haar toe loop is het voornamelijk angst wat ze vertoont. Als ze naar de binnenkomer wordt gelokt met eten, eet ze uit diens hand en laat zich aaien, waarna ze alsnog blaffend naar binnen loopt. Zodra de bezoeker even op de bank zit of aan tafel, komt ze kwispelend snuffelen, geaaid worden hoeft ze niet zo nodig. Als ze dat wel wil, legt ze haar kop op een knie of geeft een poot.

Normaal gesproken ben ik de hele dag, samen met mijn peuter, thuis. Ze is dan een volkomen stabiele rustige hond, ook buiten. Ze gedraagt zich keurig met stabiele én dominante honden, bij angstige honden en mensen weet ze niet wat ze moet doen en gaat ze over tot angst-agressie. Ze laat zich in alle situaties goed corrigeren. Ze wil heel graag pleasen en samen dingen doen.

De onrust komt na thuiskomst van (man en) kinderen. Het is voor haar teveel lijkt wel. Ze bijt niet, wordt niet hysterisch, loopt niet grommend rond, maar ik voel dat de rust in haar weg is op dat moment. Ze kan dan heel weinig hebben, ook van de andere honden en van mij.

Het doorblaffen is soms nog irritant aanwezig omdat ze dan niet stopt na het kort melden van onraad. Mijn andere honden blaften nooit en nemen het inmiddels aardig van haar over wat de kakofonie compleet maakt. Ook hierbij is ze redelijk goed te corrigeren, maar ze ‘scheldt’ me wel vaak uit: al grommend pratend loopt ze dan naar haar bed en draait zich om…

Als ik niet thuis ben, schijnt ze vrijwel continu aan te slaan. Postbode, kinderen aan de deur, mensen langs het tuinhek, buren in hun tuin, alles triggert haar om te gaan blaffen. In het begin dacht ik aan verlatingsangst wat het blaffen veroorzaakte, maar ze blijkt gewoon op ieder geluidje te reageren.

Op straat loopt ze kwispelend op mensen af om even wat geur op te vangen. Zijn er dan mensen die haar recht aankijken en willen aaien, reageert ze hier niet al te goed op, want dat is gewoon teveel. Ook op honden aflopen gaat, als ze aan de lijn loopt, perfect. Als ze los loopt, grijpt ze nog wel eens haar kans om er blaffend op af te rennen om vervolgens te remmen en voorzichtig een beetje afwachtend te snuffelen.

Het is een heerlijke hond en mensen die haar inmiddels kennen zijn gek op haar, maar ik weet inmiddels zeker dat een druk gezin niet de beste omgeving voor haar is, hoe verschrikkelijk ik het ook vind dat ik haar daardoor niet zelf kan houden. Het is mijns inziens niet zo dat ze bij iemand alleen moet komen te wonen, een gezin zal haar heel gelukkig maken omdat ze gek is op kinderen (zelfs met twee kruipende baby’s onlangs in huis ging het goed), maar er moet voor worden gewaakt dat ze doorschiet in instabiel gedrag.

Ik weet dat ik lang van stof ben, maar dit ongelofelijk lieve meisje gaat me ook zo aan het hart…. Ik hoop dat jullie hier iets aan hebben voor op de site.

24 februari 2013

Bedankt voor je uitgebreide verslag…
Je hebt zeker al heel veel bereikt met haar. Maar het is helemaal waar wat je zegt: het is heel moeilijk om het gedrag van een onzekere hond in goede banen te leiden als je een druk gezin hebt.
Zo’n hond gedijt het beste in een omgeving waar duidelijkheid heerst. Ze hebben een hele consequente aanpak nodig, dan gaat het goed. Vandaar dat het prima gaat als jij overdag met haar optrekt. Dan weet ze waar ze aan toe is en wat ze verwachten kan…..
Hoe meer prikkels, des te moeilijker wordt het. De hond kan het geheel niet goed meer overzien en krijgt daardoor stress en wordt prikkelbaar, verliest de controle…..

Hoe is ze trouwens met andere honden in huis? Kan ze dan goed met reuen én teven? Denk je dat het goed voor haar is, als er een andere hond aanwezig is?
En met de vriendjes van je kinderen, is ze dan niet te vertrouwen? Kun je haar er dan wel bij laten?
Wat het blaffen betreft als ze alleen is. Helpt het misschien als je haar in een ruimte zet waar ze niet naar buiten kan kijken? En dan misschien de radio aan zetten?

Echt petje af, hoe je met haar om gaat. Ze heeft intussen al heel veel bij geleerd. Ik weet heel goed dat het heel veel inspanning kost om het gedrag van een onzekere hond in goede banen te leiden. In een druk gezin is dat een bijna onmogelijke taak.
In een rustige omgeving is het volgens mij een tophondje, een leuk kameraadje. Er moet gewoon iemand te vinden zijn, bij wie ze op haar plek is.
We moeten haar maar eens wat extra naar voren schuiven. Het is echt zo’n hondje wat ongemerkt een beetje op de achtergrond raakt…

1 maart 2013

Hoe is ze trouwens met andere honden in huis? Kan ze dan goed met reuen én teven? Denk je dat het goed voor haar is ,als er een andere hond aanwezig is?
Met de andere honden in huis is ze perfect, ik heb twee gecastreerde reuen en een ongecastreerde reu in huis. Buiten doet ze het ook prima met honden, al heb ik soms het idee dat ze het met reuen beter doet dan met teven. Het is, zoals ook in mijn vorige update stond, een must dat er een hondenmaatje voor haar in huis is. Mij lijkt het het beste als dit een stabiele dominante hond is, een onzekere of onderdanige hond past minder goed bij haar.

En met de vriendjes van je kinderen, is ze dan niet te vertrouwen? Kun je haar er dan wel bij laten?
Met vriendjes van kinderen is ze niet direct betrouwbaar. Ze wordt onzeker van onbekende mensen en loopt er dan grommend rondjes omheen. Zodra ze echter binnen zijn en bijv. aan tafel zitten gaat het goed. Ik laat haar altijd overal bij en roep haar er het liefst nog naartoe zodat ze sneller uit het blaffen komt en via haar neus kennismaakt. Bijten heeft ze nog nooit gedaan.

Wat het blaffen betreft als ze alleen is. Helpt het misschien als je haar in een ruimte zet waar ze niet naar buiten kan kijken? En dan misschien de radio aan zetten?
Ze zit tegenwoordig als we niet thuis zijn in de keuken. Ze heeft hier geen mogelijkheid om naar buiten te kijken. Ook de radio staat aan zodat geluid van buiten niet hoorbaar is. Wat wel hoorbaar is, is een klussende buurman in de tuin, rennende kinderen (en kinderen vinden het altijd nodig om te gillen) op de stoep en natuurlijk de brievenbus, daarop gaat ze helemaal los. Ook een loslopende postbode op straat is voor haar niet veilig hoor (een van mijn eigen honden blaft daar op straat ook tegen), dat is de enige persoon die ze op straat wel eens heeft getracht te bijten. De postbode dacht nl. dat haar liefde voor honden wel genoeg was om iedere hond te kunnen aaien, sommige mensen zijn niet tegen te houden….

Het is echt een fantastisch hondje, schikt zich eigenlijk overal naar en past zich prima aan, mits mensen ook bereid zijn zich een klein beetje aan haar aan te passen.

Aangezien het jullie hond is, ben ik met haar nog niet op training gegaan. Mijn eigen hond is vorig jaar met pensioen gegaan, hij is inmiddels 12, maar ik heb altijd met honden getraind. Ik zie dit als een perfect vervolg op haar heropvoeding in het normale leven. Ik dacht dat ze 4 maanden bij ons zou zijn voor een heropvoeding en dan doorgeplaatst zou worden, maar ze is inmiddels langer mijn opvanghond dan verwacht.

24 februari 2013

Update gedaan. Wat vind je er zo van? Wil je iets wijzigen of aanvullen?

Ginger is een lieve hond. Ze is sociaal en kan zich keurig gedragen. Ze wordt graag gekroeld, ze wacht kalm op aandacht of op het omdoen van haar riem, ze wacht netjes totdat ze mag gaan eten, ze wacht inmiddels bij elke stoep, trekt niet aan de riem, loopt keurig naast een kinderwagen, gedraagt zich ook in een winkel goed, jaagt wel achter katten op straat maar niet achter konijnen in de tuin aan.

Ginger is enorm leergierig, behendigheid zou een fijne sport voor haar en haar baas zijn. Ze wil ook graag werken voor wat lekkers. Wandelen vindt ze heerlijk, lange wandelingen zijn zeker aan haar besteed. Naast de fiets loopt ze ook keurig mee. Ginger kan goed ballen vangen en brengt ze weer netjes terug. Ze laat zich graag borstelen.

Ginger heeft moeite met onrust in haar omgeving. Het wordt haar snel teveel. Ze kan schrikken van gehaast in huis, een deur die dichtklapt. Dan gaat Ginger naar haar mand en blaft luid. Ze is daarin lastig te corrigeren. Ook met binnenkomst van bezoek heeft ze moeite, wanneer het bezoek eenmaal zit, is het ok.

Bij rust is Ginger een volkomen stabiele kalme hond. Ze gedraagt zich keurig bij evenwichtige én dominante honden, bij angstige honden en mensen weet ze niet wat ze moet doen, en kan ze gaan blaffen. Het is soms moeilijk haar weer stil te krijgen. Wanneer ze alleen thuis is (samen met de honden van het gastgezin) slaat ze voortdurend aan. Er is dan veel dat haar triggert te gaan blaffen.

Ginger is een heerlijke meid en mensen die haar kennen zijn gek op haar, maar een druk gezin zal niet de juiste omgeving voor haar zijn. Ze zal passen bij iemand alleen, maar zeker ook in een rustig gezin bij ervaren bazen. Ginger is dol op kinderen en dat gaat ook goed samen. Ginger blaft uit angst, het niet overzien van de situatie, en zal evenwichtige bazen en een stabiele omgeving nodig hebben om verder te groeien en haar angst onder controle te krijgen.

Er is zoveel moois aan Ginger, ze is een hond om zielsveel van te houden. Wie ziet vooral al haar mooie eigenschappen en neemt haar foutjes erbij? Wie kan haar de zekerheid en rust geven die ze nodig heeft?

1 maart 2013

Bedankt voor de update.

Misschien nog wat kleine aanpassinkjes:

Niet alleen behendigheid maar ook G&G zou zeker een goede sport voor haar zijn, ze is heel gefocust en werkt graag, zeker voor koekjes.

Ze gaat niet door onrust in huis blaffend naar haar mand en ze is niet schrikachtig door geluid. Ze reageert enkel angstig en onrustig door niet-kalme energie van mensen en zoekt dan haar mand op.

Blaffen doet ze bij mensen aan de deur of als er bezoek binnenkomt. Dan is het blaffen moeilijk te corrigeren.

Bij angstige mensen en dieren gaat ze niet blaffen maar probeert ze te corrigeren. Dit doet ze door hoog staan en over bijten (bek op de rug zetten) bij de honden en grommen bij de mensen. Dit is snel te corrigeren zodra ze ziet dat haar handler leiding neemt.

27 april 2013

Ik wil je nogmaals, ook namens Ton en Bianca , heel erg bedanken voor wat je voor Ginger gedaan hebt. Je hebt van haar een “plaatsbare” hond gemaakt en dat is een hele klus geweest.
Als je ooit weer “roeping” voelt om een opvangertje in huis te nemen, dan hoop ik dat je ons weet te vinden.

Uiteindelijk heeft Ginger haar tijd uitgediend bij ons. Ze heeft een aantal proefplaatsingen gehad maar was gewoon nergens anders plaatsbaar dan bij mij. Mijn heerlijke arme meisje. De eerste totale ontspanning die ik bij haar zag, was toen we haar lieten inslapen….